@article { author = {Bagheri, Mahmood and Ebrahimpoor Asanjan, Adel}, title = {AN ANALYSIS OF THE INTERACTIONS OF ACCEPTING LIABILITY/ COMPENSATION WITH CONVEYING IT TO THE INSURER}, journal = {Law Quarterly}, volume = {47}, number = {4}, pages = {589-608}, year = {2017}, publisher = {University of Tehran}, issn = {2588-5618}, eissn = {2588-6622}, doi = {10.22059/jlq.2017.208063.1006749}, abstract = {Allocation and share of contractual liability is one of the important issues of contract law which consume a lot of time in contractual negotiations. According to the primary principle, everybody is liable for his faults, but complicated contracts in industry such as oil and gas, have passed this boundaries, and by contractual terms transfer the liability to the opposite party or third party (insurance company). These levels of risk allocation which refer to indemnity and insurance clauses in contracts, are mechanisms which prevent project costs related to insurance, and minimize the contractual controversies which may hold the project advancement. The interaction between indemnity and insurance, and their dependency would be analyzed together.}, keywords = {Extra Insured,Insured Benefit,Primary Insurance,Secondary Insurance,Serious Fault,Subrogate}, title_fa = {تحلیلی بر روابط شرط پذیرش مسئولیت/جبران خسارت و انتقال آن به بیمه‌گر}, abstract_fa = {موضوعات مربوط به مسئولیت‌های ناشی از قرارداد و تسهیم آن، از موضوعات بسیار مهم و حیاتی قراردادهاست که عمدتاً مدت زیادی را در زمان مذاکرات قراردادی به خود اختصاص می‌دهند. براساس اصل اولیۀ حقوقی، هر فردی باید مسئولیت ناشی از افعال و اقوال خود را پذیرا باشد، اما پیچیدگی‌های موجود در قراردادهای صنعتی به‌ویژه حوزۀ نفت و گاز که پروژه‌های بسیار گرانی را به خود اختصاص می‌‌‌دهند از این مرز عبور کرده است و به جهت حرفه‌ای‌بودن طرفین صرف‌نظر از قواعد اولیۀ حقوقی، مسئولیت‌‌های قراردادی را به طرف مقابل یا شخص ثالتی (عمدتاً شرکت‌های بیمه‌ای) منتقل می‌کنند. این سطوح از تخصیص مسئولیت‌های قراردادی که تحت عنوان شرط جبران خسارت، پذیرش مسئولیت و بیمه از آن یاد می‌‌‌شود، درواقع مکانیزم‌هایی هستند که به‌سبب جلوگیری از افزایش بی‌رویۀ هزینه‌های پروژه در خرید پوشش‌‌های بیمه‌‌‌‌ای مضاعف، همچنین جلوگیری از متوقف‌ماندن روند اجرایی پروژه به دلیل اختلافات قراردادی-حقوقی و تخصیص ریسک به طرفی که کارآمدی بهتر در قبول و مدیریت ریسک است، مزیت‌‌های بسیاری دارند. درواقع سؤال اصلی در این خصوص واکاوی تعامل این دو عامل در پذیرش مسئولیت است. تعامل و بر‌هم‌کنش این دو عامل در یکدیگر سبب می‌شود تا عملاً این دو مفهوم به صورت پیوسته و به‌هم‌تنیده بحث و بررسی شوند هرچند ممکن است به موجب برخی رویه‌‌ها در بعضی کشورها مفاد این دو موضوع مستقل از یکدیگر در نظر گرفته شود.}, keywords_fa = {بیمۀ اولیه,بیمۀ ثانویه,بیمه‌شدۀ اضافی,تقصیر سنگین,قائم‌مقامی,نفع بیمه‌پذیر}, url = {https://jlq.ut.ac.ir/article_64251.html}, eprint = {https://jlq.ut.ac.ir/article_64251_dcde98ff6ada5abf1dbfd6ee691ffa46.pdf} }