%0 Journal Article %T بار اثبات اختلال های روانی متهم در فرایند دادرسی کیفری %J مطالعات حقوق خصوصی %I دانشگاه تهران %Z 2588-5618 %A عباسی, عاطفه %A منصورآبادی, عباس %D 2013 %\ 04/21/2013 %V 43 %N 1 %P 235-250 %! بار اثبات اختلال های روانی متهم در فرایند دادرسی کیفری %K موانع تحقق مسؤولیت کیفری %K قابلیت انتساب %K اختلالات روانی %K بار اثبات %K متهم و دادستان %R 10.22059/jlq.2013.35289 %X اختلالات روانی، علاوه بر ناتوان نمودن متهم در دفاع از خود در برابر اتهام وارده، قابلیت انتساب معنوی جرم به وی و در نتیجه تحقق مسؤولیت کیفری را متزلزل می­سازند. با طرح ادعای تردید در سلامت روانی، نسبت به تحقق مسؤولیت، شک ایجاد شده و در راستای اجرای اصل برائت و قاعده برابری سلاح­ها، مقام تعقیب مکلف به اثبات فقدان اختلالات روانی می­گردد.در نظام حقوقی ایران از میان اختلالات روانی به جنون و مستی اشاره شده است. مواد قانونی در خصوص تعیین مسؤول اثبات وجود حالت مستی در زمان ارتکاب جرم از صراحت برخوردارند. در خصوص جنون، از مواد قانونی و نیز تأکید رویه قضایی بر لزوم تحقیق پیرامون وضعیت روانی متهم و ضرورت جلب نظر کارشناس جهت رفع تردید در سلامت یا عدم سلامت روانی متهم، چنین استنباط می­شود که در صورت طرح ادعای جنون از سوی متهم،مقام قضایی پیش از اتخاذ تصمیم قضایی، مکلف به تحقیق می­باشد. %U https://jlq.ut.ac.ir/article_35289_054d1391c4a3175b14fa68a70a380c33.pdf