حق امنیت فردی در قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران

نویسندگان

دانشکده پردیس قم، دانشگاه تهران

چکیده

امنیت فردی وضعیت مطلوبی است که انسان در آن ضمن اطمینان از عدم تعرض به حقوق فردی خود، زمینه‌ای را فراهم می‌بیند تا با بهبود آن‌ها، بهره‌مندی از امنیت فردی را به‌نفع خود افزایش دهد. بعضی از اسناد بین المللی از این حق به صراحت نام برده و برای آن مصادیقی هم ذکر کرده‌اند. ضروری است با تحلیل مصادیق آن و بررسی سخن متفکرین این حوزه، به فهم جامعی از آن رسید، تا با شناسائی آن به عنوان یک حق فردی بتوان به دنبال آن در قانون اساسی بود. با بررسی اصول قانون اساسی دانسته می شود که این قانون بدون ذکر عبارت «امنیت فردی»، به نحو گسترده‌ای به مصادیق و متعلقات آن پرداخته و ضمن شناسائی موارد تهدید، برای آن ضمانت اجرای مناسب در نظر گرفته است.

کلیدواژه‌ها


عنوان مقاله [English]

PERSONAL SECURITY IN CONSTITUTIONAL LAW OF ISLAMIC REPUBLIC OF IRAN

نویسندگان [English]

  • Aborreza Alizadeh
  • Mohammad Hadi Kaviani
چکیده [English]

Personal security is a favorable state in which human being is secured that all his freedoms and rights are not violated, which will be increased and extended. Since in some of international documents, this right is explicitly mentioned and in Iranian constitutional law it is not expressly mentioned, it is necessary to study and analyze theories and examples for achieving the definition, which is a fundamental right in our constitutional law. Through research in the section of Rights of Nation in Iranian constitutional law, it has been discovered that although this highest legal document has not directly referred to personal security, it has discussed widely its issues and examples, and guaranteed its proper implementation. In the constitutional law some limited items are found that implicitly violate this right.

کلیدواژه‌ها [English]

  • Constitutional Law
  • insecurity
  • Personal security
  • Right to security.
  • security