مطالعة تطبیقی تلف نمونة مبیع در حقوق ایران و کنوانسیون بیع بین‌المللی کالا

نوع مقاله : مقاله پژوهشی

نویسندگان

1 استادیار، گروه حقوق خصوصی و اسلامی، دانشکدة حقوق و علوم سیاسی دانشگاه شیراز، شیراز، ایران.

2 دانشجوی دکتری حقوق خصوصی، دانشکدة حقوق و علوم سیاسی دانشگاه شیراز، شیراز، ایران.

چکیده

بازرگانان، به‌ویژه در گسترة تجارت بین‌الملل، درصدد تشکیل بیعی مطمئن در کمترین زمان ممکن برای دوری از مخاطرات، صرفه‌جویی در زمان و هزینه‌های خود هستند. بیع از روی نمونه یکی از راهکارهای شناخته‌شده برای نیل به این مقصود است. در قانون مدنی ایران و کنوانسیون بیع بین‌المللی کالا این‌گونه بیع به رسمیت شناخته شده است. مهم‌ترین تعهد فروشنده در بیع از روی نمونه، تسلیم کالای فروخته‌شده مطابق با نمونة مورد توافق است. نتیجة این پژوهش با روش توصیفی – تحلیلی حکایت از آن دارد که اگر نمونه پیش از اجرای تعهد فروشنده از میان برود، تفاوت جزئی میان حقوق ایران و کنوانسیون یادشده وجود دارد: در حقوق مدنی ایران مشروط بر آنکه اوصاف مبیع در قرارداد ذکر شده باشد، تسلیم نمونه به خریدار جنبة تکمیلی دارد و فروشنده با تسلیم مطابق با کیفیت قراردادی بری‌الذمه می‌شود و چنانچه اوصاف مبیع در قرارداد ذکر نشده باشد، انتخاب فرد مبیع با فروشنده و اثبات عدم مطابقت با نمونة تلف‌شده بر عهدة خریدار است، زیرا با تسلیم مبیع، ادعای اضافی دارد. اما طبق مقررات کنوانسیون وین اگر ویژگی‌های کالا در قرارداد آمده و اخطار عدم انطباق از سوی خریدار برای فروشنده ارسال شده باشد، بار اثبات مطابقت کالای تسلیمی با نمونة عرضه‌شده بر عهدة فروشنده است و چنانچه اوصاف مبیع در قرارداد نیامده باشد، بار اثبات عدم انطباق با خریدار است.

کلیدواژه‌ها


عنوان مقاله [English]

Comparative Study of the Sample Goods Loss in Iranian Law and the Convention on Contracts for the International Sale of Goods

نویسندگان [English]

  • Habib Talebahmadi 1
  • Eshagh Mirfardi 2
1 Assistant Professor, Department of Private and Islamic Law, Faculty of Law and Political Sciences, University of Shiraz, Shiraz, Iran.
2 PhD Student of Private Law, Department of Private and Islamic Law, Faculty of Law and Political Sciences, University of Shiraz, Shiraz, Iran.
چکیده [English]

In the context of international trade, merchants are primarily concerned with concluding a secure sale in the shortest possible time frame. This approach allows them to mitigate risks, reduce costs, and conserve time. Sale by sample is one of the recognized methods to achieve this objective. Particularly in international trade, merchants, before entering into a transaction, request a sample of the goods from sellers to ensure quality and, after testing and approving it, place their order. The need for speed, the long distances involved, the unavailability of all the goods at the time of sale and the difficulty of inspecting the goods in order to eliminate any ambiguities all point to the need for this type of sale in the field of international trade. Sale by sample is a type of sales contract in which the buyer becomes aware of all or part of the characteristics of the subject matter of the transaction based on the sample provided by the seller, and the delivered goods must conform to the mentioned sample. This method is used to describe the goods in order to eliminate ambiguity and specify the object of the sale. When the goods are not available, and the seller wishes to give a full explanation of them, they can present a sample to the buyer. A sample differs from a model. A model may represent all or only some of the characteristics of the goods being ordered for manufacture, while the sample pertains to existing goods.
Jurists have differed in their opinions regarding the validity of sale by sample, particularly on whether the sample constitutes part of the sold goods and whether presenting the sample can replace a description of the goods. They agree that if the sample is part of the existing goods, the contract is valid; otherwise, they consider the contract void due to the lack of determination and description of the goods, as they do not see the presentation of a sample as a substitute for the description of the goods. However, contrary to this earlier view, most jurists consider viewing the sample as providing more clarity about the goods than a mere description. The Civil Code follows the majority opinion and recognizes the validity of the sale by sample. After the transaction is completed, the buyer expects the goods delivered to conform to the sample, and if the delivered goods differ from the sample, it is considered a breach of the seller's obligation, and in the absence of an agreement, the buyer can reject the goods. The International Sale of Goods Convention also recognizes this type of sale, with the seller's primary obligation being to deliver goods that conform to the agreed-upon sample. This research aims, through a comparative study of Iranian law and the International Sale of Goods Convention, with an emphasis on judicial practice, to explore how disputes between parties are resolved in cases where the characteristics of the goods are or are not specified in the contract, and to determine on whom the burden of proof for the non-conformity of the delivered goods with the sample falls in Iranian law and the mentioned convention. Previous research indicates that studies conducted in this area have only addressed the consequences of non-conformity of goods with the sample and have offered a general statement regarding the destruction of the sample by the buyer before the delivery of the goods, without delving into different scenarios or details. A review of the regulations on sale by sample in Iranian law and the International Sale of Goods Convention reveals no explicit guidance on the impact of sample destruction on the obligations of the parties involved. The findings of this research, using a descriptive-analytical method, indicate that if the sample is lost before the seller's obligation is fulfilled, there is a slight difference between Iranian law and the said Convention. In Iranian Civil Code, provided that the characteristics of the goods are mentioned in the contract, the delivery of the sample to the buyer is supplementary, and the seller is discharged of the obligation by delivering goods that match the contractual quality. If the characteristics of the goods are not mentioned in the contract, the seller has the discretion to choose the goods, and the burden of proving non-conformity with the lost sample rests with the buyer, as they are making an additional claim after delivery. However, according to the provisions of the Convention, if the characteristics of the goods are mentioned in the contract and a notice of non-conformity is sent by the buyer to the seller, the burden of proving that the delivered goods conform to the offered sample lies with the seller. In the absence of a specific mention of the characteristics of the goods in question in the contract, the burden of proof regarding any alleged non-conformity rests with the buyer.
 

کلیدواژه‌ها [English]

  • Conformity of the Goods
  • Delivery of the Goods
  • Sample Loss
  • Sale by Sample
  • Sample Goods
  1. منابع

    الف) فارسی و عربی

    1. ابراهیمی، خسرو؛ ارفع‌نیا، بهشید و علی آل‌بویه (1401). «مطالعة تطبیقی تطابق کالا در بیع در حقوق ایران و اسناد بین‌المللی». جامعه‌شناسی سیاسی ایران، دورة 5، ش 11، ص 206-222. DOI: 10.30510/PSI.2022.334397.3273
    2. امامی، سیدحسن (1379). حقوق مدنی. ج1، چ بیست‌ویکم، تهران: اسلامیه.
    3. ایرانمنش پاریزی، حمزه (1392). «بررسی تطبیقی تسلیم کالا در حقوق ایران و کنوانسیون بیع بین‌المللی 1980 وین». دانشنامة حقوق و سیاست، دورة 9، ش 19، ص 43-66. در: https://journals.srbiau.ac.ir/article_7967_10a9f9cf4bf81939b6cda1585640143f.pdf (15 خرداد 1402).
    4. پی‌یر پلانتار، ژان (1370). «حقوق جدید متحدالشکل بیع بین‌المللی کنوانسیون سازمان ملل متحد مورخ 11 آوریل 1980». ترجمة ایرج صدیقی، مجلة حقوقی بین‌المللی، دورة 11، ش 14و15، ص 291-440. در: https://www.cilamag.ir/article_18340_7f164eeacb6973d9d4702c470e6dcc99.pdf (20 خرداد 1402).
    5. جمعی از نویسندگان (1374). تفسیری بر حقوق بیع بین‌المللی. ترجمة مهراب داراب‌پور، ج2، چا اول، تهران: گنج دانش.
    6. حسینی العاملی، محمدجواد (1418). مفتاح الکرامه فی شرح قواعد العلامه. ج 8، بیروت: دارالتراث.
    7. شعاریان، ابراهیم و فرشاد رحیمی (1393). «انطباق مادی کالا با قرارداد در کنوانسیون بیع بین‌المللی کالا مصوب 1980 و حقوق ایران». مجلة حقوقی بین‌المللی، دورة 31، ش 51، ص 41-66. DOI: 10.22066/CILAMAG.2015.15769
    8. صفایی، سیدحسین؛ محمود کاظمی؛ مرتضی عادل و اکبر میرزانژاد (1397). حقوق بیع بین المللی بررسی کنوانسیون بیع بین‌المللی 1980 با مطالعة تطبیقی در حقوق ایران، فرانسه، انگلیس و ایالات متحدة آمریکا. چ هشتم، تهران: انتشارات دانشگاه تهران.
    9. طالب احمدی، حبیب (1393). «نقض اساسی قرارداد در معاهدۀ بیع بین‌المللی کالا». مطالعات حقوقی دانشگاه شیراز، دورة 6، ش1، ص 111-146. DOI: 10.22099/JLS.2014.2046
    10. عاملی، زین‌الدین بن علی (1410ق). الروضه البهیه فی شرح اللمعه الدمشقیه. ج 3، چ اول، قم: کتابفروشی داوری.
    11. کاتوزیان، ناصر (1369). قواعد عمومی قراردادها. ج 5، چ اول، تهران: بهنشر.
    12. کاتوزیان، ناصر (1381). حقوق مدنی؛ دوره عقود معین. ج 1، چ سوم، تهران: شرکت سهامی انتشار.
    13. کاتوزیان، ناصر (1384). حقوق مدنی: درس‌هایی از عقود معین. ج 1، چ هشتم، تهران: کتابخانه گنج دانش.
    14. کاتوزیان، ناصر (1389). حقوق مدنی در نظم حقوقی کنونی. چ بیست‌وچهارم، تهران: میزان.
    15. نخعی، رضا؛ تقی‌زاده واشان ،ابراهیم و محمدحسین جعفری، (1400). «مطالعة تطبیقی «معلوم بودن مبیع» در حقوق ایران با «انطباق کالا» در کنوانسیون بیع بین‌المللی کالا». فصلنامة علمی تحقیقات حقوقی بین‌المللی، دورة 14، ش 53، ص 343-357. DOI: 10.30495/ALR.2022.1945974.2227
    16. واحدی، جواد (1378). قانون تعهدات سوئیس. چ اول، تهران: میزان.

     ب) خارجی

    17. Emre Ay, Yunus (2022). “The conformity of goods under the CISG”. Antalya Bar Association, No.4, pp. 94-106. DOI: 10.18384/2310-6794-2022-4-94-106

    18. Henschel, René Franz (2004). “Conformity of Goods in International Sales Governed by Cisg Article 35: Caveatvenditor, Caveat Emptor and Contract Law as background Law and as a Competing Set of Rules”. Nordic Journal of Commercial Law, No.1.   DOI: https://doi.org/10.5278/ojs.njcl.v0i1.3064

    19. Honnold, John O (1999). Uniform Law for International sales under the 1980 United Nations Convention, The Hague: Kluwer Law International.

    20. Huber, Peter & Mullis, Alastair (2007). The CISG a New Textbook for Student and Practitioners. Munich: sellier European Law Publishers.

    21. Kristensen, Katja Quist (2021). The Conformity Assessment for International Sale of Goods Contracts. Master’s Thesis, Aalborg University. Available at: https://projekter.aau.dk/projekter/files/414761082/Master_s_Thesis___June_2021___KQK.pdf (Accessed April 10. 2023)

    22. Linne, Anna L. (2008). “Burden of Proof under Article 35 CISG”. Pace International law Review, Vol. 20, Issue 1, pp. 31-44. DOI: https://doi.org/10.58948/2331-3536.1048

    23. Martin, Elizabeth A. (2002). Oxford Dictionary of Law. Oxford: Oxford University Press.

    24. Schlechtriem & Schwenzer (2016). Commentary on the UN Convention on the International Sale of Goods. Oxford: Oxford University Press.

    25. Scott, Robert E. & Kraus, Jody S. (2013). Contract Law and Theory Selected Provision: Restatement of Contract Uniform Commercial Code and Cisg. New York: LexisNexis.

    26. Villy, de Luca (2015). “The Conformity of the Goods to the Contract in International Sales”. Pace International law Review, Vol. 27, Issue 1. DOI: https://doi.org/10.58948/2331-3536.1350