بررسی ماهیت قرارداد فرانچایز در حقوق ایران

نویسندگان

دانشگاه تهران

چکیده

یکی از قراردادهایی که به عنوان امری تبعی، پس از پیدایش و رسمیت یافتن حقوق مالکیت فکری و به طور خاص پس از ظهور و اهمیت یافتن حقوق مربوط به علائم تجاری منعقد می‌گردد قرارداد فرانچایز می‌باشد. قرارداد فرانچایز، قراردادی است میان امتیازدهنده (Franchisor) بعنوان مالک حقوق مالکیت فکری از یک سو و امتیاز گیرنده (Franchisee) از سوی دیگر که برای استفاده از حقوق علائم تجاری و بعضاً برخی دیگر از حقوق مالکیت فکری مربوط به امتیازدهنده، برای مدت زمانی مشخص که معمولاً 5 سال است منعقد می‌ شود. با توجه به جدید بودن این قرارداد و عدم وجود این قرارداد در قوانین ایران، ماهیت حقوقی این قرارداد تعیین کننده ی آثار حقوقی آن است.

کلیدواژه‌ها


عنوان مقاله [English]

STUDYING OF THE CONTENT OF FRANCHISE CONTRACT IN IRANIAN LAW

نویسندگان [English]

  • Mohsen Safari
  • Shahab Mashhadian
چکیده [English]

One of contract which is being naturally concluded after appearance and registration of Intellectual Property rights and especially after development of trade marks legal rights and its importance is Franchise Contracts. Franchise Contract is a contract which is concluded between the Franchisor as owner of intellectual property rights, on one hand and franchisee on the other hand which is normally considered for using trade marks legal rights and sometimes for other intellectual property rights related to the franchisor for a limited and determined period of time which is usually 5 years. This contract includes detailed terms & conditions. With attention to this contract is new and absence that in laws of iran, laws nature of this contract is determining of its law traces.

کلیدواژه‌ها [English]

  • Commercial Representative
  • Compromise
  • Franchise Contract
  • Franchisee
  • Franchisor
  • Lease
  • Purchase.
  • Right of Exploitation
  • Trade Mark