شیوه های بازنگری در قوانین اساسی

نویسنده

چکیده

بازنگری قانون اساسی عبارت از اصلاح متن این قانون از راه حذف، الحاق و تغییر است و در اغلب قوانین اساسی حاوی قواعدی جهت تجدیدنظر در خود برای تولید هنجارهای نوین اساسی می باشند. در این قواعد می توان دید که چه شخص یا مقامی اختیار دارد در قانون اساسی بازنگری کند و برای این کار چونه باید اقدام کند. تجدیدنظر در قانون اساسی که مستلزم به کارگیری قوه ی بازنگری است ما را بدین امر وا می دارد که تصدی این قوه را به برخی از قوای تاسیسی بسپاریم. قوه ی تجدیدنظر قوه ای است که در چارچوب مشخص در قانون اساسی فعالیت می کند ؛ این چارچوب همان شیوه های بازنگری در قانون اساسی است. در قوانین اساسی انعطاف ناپذیر کشورهای مختلف، تنوع زیادی در روش های تجدیدنظر وجود دارد. بازنگری در قوانین اساسی انعطاف پذیر به آسانی و همانند قوانین عادی صورت می گیرد، ولی در قوانین اساسی انعطاف ناپذیر گاه با طی پنج مرحله انجام می شود : 1ـ پیشنهاد بازنگری، 2ـ تصمیم به بازنگری، 3ـ تدوین بازنگری، 4ـ تصویب بازنگری، 5ـ اعلام رسمی بازنگری. برای اینکه قانون اساسی از گزند پیشامدها مصون بماند باید نه زیاد انعطاف ناپذیر و نه بسیار انعطاف پذیر باشد.

کلیدواژه‌ها


عنوان مقاله [English]

LES MODALITES DE REVISION DES CONSTITUTIONS

چکیده [English]

La révision de la constitution consiste à corriger le texte constitutionnel par suppression, adjonction ou modification. Dans la plupart des cas, les constitutions contiennent des règles relatives à leurs propres modifications. Cet élément constitutif est en même temps leur partie matérielle, c’est-à-dire qui concerne la production des normes constitutionnelles. Il s’agit de savoir à qui appartient et comment s'exerce le pouvoir constituant chargé de modifier la constitution. La révision des constitutions qui suppose l’usage du pouvoir constituant entraîne la reconnaissance de ce pouvoir constituant à certains pouvoirs constitués. Le pouvoir de révision est un pouvoir qui s’exerce dans le cadre prévu par les constitutions. Ce cadre est appelé la procédure de révision constitutionnelle. Il existe selon les Etats une grande variété de procédures de révision des constitutions rigides. Si les constitutions souples se révisent aisément, selon la procédure d’adoption de la loi ordinaire, les constitutions rigides utilisent parfois une procédure en cinq phases : l’initiative, la décision de réviser, l’élaboration, l’approbation et la promulgation de la loi de révision constitutionnelle.Pour qu’une constitution soit à l’abri des mouvements, elle doit être ni trop rigide, ni trop souple.

کلیدواژه‌ها [English]

  • assemblée constituante
  • Congrès des deux chambres
  • Constibution souple
  • Constitution rigide
  • référendum