مبانی فقهی مسؤولیت مدنی ناشی از استفاده از گذرگاه های عمومی‌

نویسنده

دانشگاه مشهد

چکیده

از اصول‌ فقه‌ اسلامی‌ توجه‌ پایاپای‌ به‌ دو عنصر فرد و جامعه‌ و نادیده‌ نگرفتن‌ هریک‌ به‌ سود دیگری‌ است‌. اصلی‌ که‌ بهترین‌ نمود آن‌ را در تعیین‌ حدود مالکیت‌ خصوصی‌ و مالکیت‌ عمومی‌ می‌توان ‌مشاهده‌ کرد؛ زیرا به‌ همان‌ اندازه‌ که‌ مالکیت‌ فردی‌ در اسلام‌ محترم‌ است‌، مالکیت‌ جمعی‌ نیز محترم‌ بوده‌، هیچگاه‌ نمی‌توان‌ یکی‌ را به‌ خاطر دیگری‌ نادیده‌ گرفت‌، هرچند ممکن‌ است‌ در شرایط‌ خاص‌، مراعات‌ حرمت‌ یکی‌ بر مراعات‌ دیگری‌ اولویت‌ پیدا کند. بهره‌وری‌ از گذرگاه‌ها که‌ از مهم‌ترین‌ مصادیق‌ مالکیت ‌عمومی‌ است‌، هرچند حق‌ هر شهروندی‌ است‌، اما نباید این‌ بهره‌وری‌ باعث‌ سلب‌ حق‌ استفاده‌ دیگران‌ از آن‌ها شود. در این‌ مقاله‌ بر آن‌ هستیم‌ تا با تبیین‌ جایگاه‌ حقوقی‌ گذرگاه‌های‌ عمومی‌، چگونگی‌ استفاده ‌شهروندان‌ را از آن‌ها توضیح‌ داده‌ و نشان‌ دهیم‌ که از نظر حقوق‌ اسلامی‌ هرگونه‌ استفاده‌ از آن‌ها بجز رفت ‌و آمد عابران‌ یا وسائل‌ نقلیه،‌ جایز نخواهد بود.

کلیدواژه‌ها


عنوان مقاله [English]

THE JURISPRUDENTIAL PRINCIPLES OF CIVIL RESPONSIBILITY RESULTING FROM USING PUBLIC PASSAGEWAYS

نویسنده [English]

  • Saeid Nazari Tavakkoli
چکیده [English]

One of the principles of Islamic jurisprudence is paying equitable attention to both individual and society and not to ignore any one of them in favor of the other; a principle which is best observed in the demarcation of the limits of private and public proprietorship, since in Islam the individual proprietorship is as respectful as the public proprietorship and never can any one of them be neglected for the sake of the other, although under certain circumstances observing the respect of one may take precedence over paying regard to the other. Making use of the passageways which are the true evidences of public proprietorship, although a citizen' right, should not disclaim the right of others in using them.

کلیدواژه‌ها [English]

  • Obstruction of public passageways
  • Passageway
  • sidewalk
  • Street
  • Street.