تحقیق محلی با تراضی اصحاب دعوا بر مطلعان (تحلیل مادۀ 253 ق.آ.د.م.)

نوع مقاله : مقاله پژوهشی

نویسنده

دانشیار گروه حقوق خصوصی دانشکدۀ حقوق دانشگاه قم

چکیده

  در مادۀ 253 ق.آ.د.م. اعلام شده است طرفین می‌توانند اشخاصی را برای کسب اطلاع در محل، معرفی و به آنچه آن‌ها اظهار می‌کنند تراضی نمایند. تراضی موضوع این ماده از نظر موضوع، شکل، ماهیت، اعتبار و اثر، نیاز به مطالعه و بررسی دارد تا مشخص شود تحقیق محلی موضوع این ماده با تحقیق محلی که همراه چنین توافقی نیست، چه تشابه و تفاوت‌هایی دارد. در این بررسی برآنیم تا ثابت کنیم تراضی موضوع مادۀ یادشده، اعلام آمادگی قبلی طرفین نسبت به تأیید اظهارات مطلعان معرفی‌شده است. این آمادگی قبلی می‌تواند به صورت کتبی یا شفاهی اعلام شود و بدون آنکه ماهیتی غیر از تحقیق محلی برای تحقیق موضوع این ماده ایجاد نماید، می‌تواند زمینۀ اقرار بعدی اصحاب دعوا را فراهم سازد یا در ارزیابی تحقیق محلی به‌عنوان امارۀ قضایی از سوی قاضی مؤثر باشد.

کلیدواژه‌ها

عنوان مقاله [English]

LOCAL INQUIRY WITH MUTUAL CONSENT OF PARTIES TO AN ACTION ON WELL-INFORMED PERSONS (ANALYSIS OF ARTICLE 253 C.P.C.)

نویسنده [English]

  • Mahdi Hasanzadeh
Associate Professor, Faculty of Law, University of Qom, Iran
چکیده [English]

In article 253 c.p.c., it has announced that parties to an action can introduce persons for acquisition information and consent on what they state. Consent, subject of this article, needs to be studied and investigated in respect of subject, form, nature, validity and effect. So, similarities and differences between local inquiries should be distinct. Local inquiry is not accompanied with such consent. In this investigation, we want to prove that consent that is subject of mentioned article is previous announcement of acceptance of parties to what well-informed persons state which is done in writing or oral and without making nature other than local inquiry for inquiry. It can provide ground of next admission of parties to a case or be effective in evaluation of local inquiry as judicial presumption by judge.

کلیدواژه‌ها [English]

  • Consent
  • judicial presumption
  • locale inquiry
  • well-informed persons
  • Witness

مراجع

الف) فارسی:
1. امامی، سید حسن (بی‌تا)، حقوق مدنی، ج‌6، چاپ پنجم، تهران، انتشارات ابوریحان.
2. حمیتی واقف، احمدعلی (1387)، ادلۀ اثبات دعوی، چاپ اول، تهران، نشر حقوقدان.
3. صدرزاده افشار، سید محسن (1385)، ادلۀ اثبات دعوی در حقوق ایران، چاپ چهارم، بی‌جا، مرکز نشر دانشگاهی.
4. مدنی، سید جلال‌الدین (1375)، آیین دادرسی مدنی، ج‌2، چاپ چهارم، تهران، گنج دانش.
5. مهاجری، علی (1380)، شرح قانون آیین دادرسی مدنی، ج‌2، چاپ اول، تهران، کتابخانه گنج دانش.
 
ب) عربی
6. الحلی، ابوالقاسم نجم الدین جعفر بن الحسن (المحقق الحلی) (1415)، شرایع الاسلام فی مسائل الحلال و الحرام، ج‌4، الطبعه الاولی، بی‌جا، مؤسسۀ المعارف الاسلامیه.
7. الحلی، ابوالقاسم نجم الدین جعفر بن الحسن (المحقق الحلی) (بی‌تا)، المختصر النافع فی فقه الامامیه، بی‌چا، مصر، دارالکتاب العربی.
8. الحلی، الحسن بن یوسف بن مطهر (العلامه الحلی) (بی‌تا)، قواعد الاحکام، ج‌2 (دو جلد در یک مجلد)، چاپ سنگی، قم، منشورات الرضی.
9. الرشتی، میرزا حبیب‌الله (1401)، کتاب القضاء، ج‌1، بی‌چا، قم، مطبعه الخیام.
10. الطباطبایی، السید علی (1404)، ریاض المسائل فی بیان الاحکام بالدلائل، ج‌2، چاپ سنگی، قم، مؤسسۀ آل‌البیت(ع).
11. الطباطبایی الیزدی، السید محمد کاظم (1378)، العروه الوثقی، ج‌3، بی‌چا، طهران، مطبعه الحیدری.
12. الطوسی، ابی جعفر محمد بن الحسن بن علی (الشیخ الطوسی) (بی‌تا)، المبسوط فی فقه الامامیه، ج‌8، بی‌چا، بی‌جا، المکتبه المرتضویه لاحیاء الآثار الجعفریه.
13. المکی العاملی، شمس‌الدین محمد بن جمال‌الدین (الشهید الاول) (1368)، اللمعه الدمشقیه فی فقه الامامیه، چاپ دوم، قم، دارالفکر.
14. النجفی، الشیخ محمد حسن (1400)، جواهر الکلام فی شرح شرایع الاسلام، ج‌41، الطبعه السادسه، تهران، دارالکتب الاسلامیه.
15. النراقی، المولی احمد (1405)، مستند الشیعه فی احکام الشریعه، ج‌2، بی‌چا، قم، منشورات مکتبه آیه الله العظمی المرعشی النجفی.

فایل ها

هم رسانی

ارجاع به این مقاله

آمار