دوران مسئولیت متصدی حمل‌ونقل دریایی و تداخل آن با مسئولیت گمرک

نوع مقاله : مقاله پژوهشی

نویسندگان

1 دانشیار گروه حقوق خصوصی دانشکدۀ حقوق و علوم سیاسی دانشگاه تهران

2 دانشجوی دکتری حقوق خصوصی دانشکدۀ حقوق و علوم سیاسی دانشگاه تهران

چکیده

مراحل تحویل کالا توسط مالک آن به متصدی حمل و توسط شخص اخیر به گیرندۀ کالا در مقصد یا مقامات گمرکی، از موارد قابل بحث و بررسی است. گاه مسئولیت همزمان متصدی حمل و مقامات گمرکی مطرح است و در این زمینه مقررات داخلی کشور و معاهدات بین‌المللی قابل بررسی است. در این مقاله مقررات قانون دریایی مصوب ۱۳۴۳ و مقررات لاهه و کنوانسیون‌های هامبورگ و روتردام در خصوص موضوع یادشده بررسی خواهد شد.

کلیدواژه‌ها


عنوان مقاله [English]

DURATION OF THE LIABILITY OF MARITIME TRANSPORTATION ENTERPRISE AND ITS INTERFERENCE WITH COSTUME

نویسندگان [English]

  • Amir Sadeghi Neshat 1
  • Afrouz Samadi 2
1 Associate Professor of private law, Faculty of Law and Political Science, University of Tehran
2 PhD student of private law, Faculty of Law and Political Science, University of Tehran
چکیده [English]

The steps of delivering the goods by its owner to the transportation enterprise and from this person to the consignee in or the costume in the destination is a considerable issue. Sometimes in case of the synchronous liability of the transportation enterprise and the costume, it is required to study the national law and international conventions. In this article, the maritime law 1443, the Hague rules and Homburg and Rotterdam conventions are studied concerning this subject. 

کلیدواژه‌ها [English]

  • Liability
  • transportation enterprise
  • costume
  • Hague rules
  • Homburg convention
  1. الف) فارسی

    1. اعلایی فرد، محمدعلی (1387). حقوق دریایی، تهران: چاپ نخل دانش.
    2. امینی، عیسی (۱۳۷۹). «اجتماع مسئولیت متصدی حمل‌ونقل با ضمان مقصر نسبت به صاحب کالا»، مجلّۀ حقوقی دادگستری، ش۳۳.
    3. تقی‌زاده، ابراهیم (۱۳۸۹). حقوق حمل‌ونقل دریایی، تهران: مجد.
    4. ----------- (۱۳۸۹). «مسئولیت متصدی حمل‌ونقل ترکیبی، دیدگاه حقوقی»، فصلنامۀ دانشگاه علوم قضایی و خدمات اداری، سال ۱۵، ش۵۱ و ۵۲.
    5. دمرچیلی، محمد (۱۳۸۳). مسئولیت مدنی متصدی حمل‌ونقل دریایی، پایان‌نامۀ کارشناسی‌ارشد، استاد راهنما: محمدحسین قائم‌مقام فراهانی، تهران.
    6. سیمایی صراف، حسین؛ یاری، میثم (۱۳۹۰). «قلمرو اجرای کنوانسیون روتردام: امکان تعارض با دیگر کنوانسیون‌ها و عدم پذیرش حق شرط»، مجلۀ حقوقی بین‌المللی، نشریۀ مرکز امور حقوقی بینالمللی ریاست جمهوری، سال ۲۸، ش۴۵.
    7. شریفی مقدم، فریدون (۱۳۶۸). بارنامۀ دریایی و آثار حقوقی آن، پایان‌نامۀ کارشناسی‌ارشد، دانشکدۀ حقوق دانشگاه شهید بهشتی.
    8. ملک‌پور، امیرمحمد (۱۳۹۱). نحوه و میزان جبران خسارت دریایی با توجه به کنوانسیون هامبورگ و روتردام، پایان‌نامۀ کارشناسی‌ارشد، دانشکدۀ حقوق دانشگاه علامه طباطبایی.
    9. محمدزاده وادقانی، علیرضا (۱۳۸۱). «مسئولیت متصدی حمل‌ونقل دریایی»، مجلۀ دانشکدۀ حقوق و علوم سیاسی دانشگاه تهران، ش۵۵.

    10.---------------------- (۱۳۷۳). «کنوانسیون ۱۹۷۸ در مورد حمل‌ونقل دریایی «قواعد هامبورگ»»، فصلنامۀ مطالعات حقوق خصوصی، دورۀ ۳۲.

    11.-------------------- (۱۳۷۷). «کنوانسیون سازمان ملل متحد در مورد حمل‌ونقل مرکب بین‌المللی کالا (ژنو۱۹۸۰)»، فصلنامۀ مطالعات حقوق خصوصی، ش۴۱.

    12.محمدزاده وادقانی، علیرضا- کاردان، کتایون (۱۳۹۱)، «کنوانسیون روتردام (۱)»، فصلنامۀ مطالعات حقوق خصوصی، دورۀ ۴۲، ش۱.

    13.------------------------------------ (۱۳۹۲). «کنوانسیون روتردام۲»، فصلنامۀ مطالعات حقوق خصوصی، ش۲.

     

    پایگاه‌های اینترنتی

    1.http://iranway.com/fa/rail-association/کنوانسیون-لاهه-یا-هیک

    ب( خارجی

    1. Ozbek, Guner – Deniz, Meltem (2011). United nation convention on contracts for the international carriage of goods wholly or partly by sea: An appraisal of the Rotterdam rules, Koc University.

    2. Selvig, Erling (1981). “The Hamburg rules, The Hague rules and marine insurance practice”, journal of maritime law and commerce, vol.12, No. 3.

    3. Wilson, John F (2008). Carriage of Goods by sea, 7th edition, Longman Press.