چالش‌های ابلاغ (سنتی، الکترونیک، سابقه و زبان)

نوع مقاله : مقاله پژوهشی

نویسنده

دانشیار گروه حقوق خصوصی دانشکدۀ حقوق و علوم سیاسی دانشگاه تهران

چکیده

    ابلاغ را مأمور ابلاغ انجام می­دهد، اگرچه او تنها مجری ابلاغ نیست و مصداق مجری ابلاغ به لحاظ تنوع در شیوة ابلاغ متفاوت است. یکی از اقسام ابلاغ، به خود شخص (واقعی) است و دیگری ابلاغ به اقامتگاه (قانونی) که با نفوذ فناوری اطلاعات، دگرگون شده است. ابلاغ سنتی نیز با چالش­هایی مواجه است. رویکرد نظام­های حقوقی ایران و فرانسه با وجود همسانی، در ابلاغ الکترونیک متفاوت است. در ایران استفاده الزامی است و غیرقابل عدول و تحمیلی که به محض رؤیت، آثار ابلاغ واقعی را دارد. در فرانسه این نوع ابلاغ منوط به رضایت قبلی است و همچون ابلاغ به اقامتگاه است، مگر اینکه رؤیت در همان روز ارسال انجام گیرد. اثر سابقة ابلاغ نیز به‌ویژه در طرق شکایت میان دو کشور یکسان نیست؛ همچنین است بحث زبان ابلاغ.

کلیدواژه‌ها

عنوان مقاله [English]

CHALLENGING THE NOTIFICATION, TRADITIONAL, ELECTRONIC, RECENT PLACE & LANGUAGE

نویسنده [English]

  • Hassan Mohseni
Associate Professor of Private Law Department, Faculty of Law & Political Science, University of Tehran
چکیده [English]

Notification officers notify judicial acts but they are not mere administrators of notification; there are other kinds that facilitate notification. Information and Communication Technology is also developed in our society and affects vastly the ways of notification in legal system. In our country, electronic notification is obligatory but in French legal system it is a voluntary way. The effects of recent notification in attacks on judgment in two legal systems are not same. This is also true for the language of notification.

کلیدواژه‌ها [English]

  • notification at person
  • domicile
  • electronic notification
  • language of notification
  • recent place of notification

مراجع

  1. الف) فارسی

    1. ابهری، حمید (۱۳۹۱). آیین دادرسی مدنی (۲) جریان دادرسی؛ از آغاز تا پایان، بابلسر: انتشارات دانشگاه مازندران.
    2. بروجردی عبده، محمد (بی‌تا). جزوۀ درس اصول محاکمات حقوقی، دانشکدۀ حقوق و علوم سیاسی دانشگاه تهران.
    3. بهشتی، محمدجواد؛ مردانی، نادر (۱۳۸۵). آیین دادرسی مدنی، ج 2، تهران: میزان.
    4. جعفری لنگرودی، محمدجعفر، اصول آیین دادرسی مدنی، در مجلۀ حقوق امروز، سال اول 1342، به‌ترتیب ش 7، 8، 9 و10؛ سال دوم 1343، ش 3، 4، 11، 12، صص 34-35، 25-27، 20-22.
    5. شمس، عبدالله (۱۳۸۱). «اصل تناظر»، مجلۀ تحقیقات حقوقی، دانشکدۀ حقوق دانشگاه شهید بهشتی، ش 36-35.
    6. ------------ (۱۳۸۷). آیین دادرسی مدنی، چ بیستم، ج 2، تهران: دراک.
    7. صدرزاده افشار، سید محسن (۱۳۸۵). آیین دادرسی مدنی و بازرگانی، چ نهم، تهران: جهاد دانشگاهی دانشگاه علامه طباطبایی.
    8. غمامی، مجید؛ محسنی حسن (۱۳۸۵). «اصول تضمین‌کنندۀ عملکرد دموکراتیک در دادرسی و اصول مربوط به ویژگی‌های دادرسی مدنی»، مجلۀ دانشکدۀ حقوق و علوم سیاسی، دانشگاه تهران، ش 74، زمستان.
    9. -------------------- (۱۳۹۱). آیین دادرسی مدنی فراملی، تهران: شرکت سهامی انتشار.
    10. کریمی، عباس (۱۳۸۶). آیین دادرسی مدنی، تهران: مجد.
    11. متین دفتری،‌ احمد (۱۳۳۵). رویۀ قضایی، قسمت حقوقی، تهران: چاپخانۀ هاشمی.
    12. ---------- (۱۳۷۸). آیین دادرسی مدنی و بازرگانی، ج 1، تهران: مجد.
    13. محسنی، حسن (۱۳۹۶). «ضرورت الحاق ایران به معاهدة آیین دادرسی مدنی»، مجلۀ کانون وکلای دادگستری مرکز، سال ۶۹، ۲۳۷، تابستان.
    14. ---------- (۱۳۹۵). آیین دادرسی مدنی فرانسه،‌ با مقدمة پروفسور لوییک کادیه و دیباچة استاد دکتر عباس کریمی، تهران:‌ شرکت سهامی انتشار.
    15. ---------- (1393). «نقص شکلی و ماهوی در دادرسی مدنی ایران»، فصلنامۀ پژوهش حقوق خصوصی، سال دوم، ش ششم، بهار.
    16. محسنی، حسن؛ رضایی­نژاد،  همایون (۱۳۹۱). «دادگستری و پیشرفت فناوری اطلاعات و ارتباطات»، مطالعات حقوقی دانشگاه شیراز، دورۀ 4، ش 2، پاییز و زمستان.

    17.محسنی، حسن؛ غفاری فارسانی، بهنام؛ شوشی نسب، نفیسه (1391). «دعاوی جمعی و نقش آنها در احقاق حق از حقوق مصرف‌کنندگان»، پژوهش حقوق خصوصی، ش 1، پاییز.

    18.مصدق السلطنه، محمد (۱۲۹۱). دستور در محاکم حقوقی، تهران: مطبعة کلیمیان.

     

    ب) خارجی

    1. BAUVIN, Jean-François et Thierry GHERA, Gabriele MECARELLI, (2012). Dématérialisationdesprocédures judiciaires : regards sur l’arrêtédu 28 août 2012, Droit et procédures, N° 9 / 65e année / octobre, p. 222-228.
    2. CADIET, Loïc, (2015). Code de procédurecivile, Paris, Lite.
    3. CADIET, Loïc, et Emmanuel JEULAND, (2016). Droit judiciaire privé, Paris :Litec, 9e éd.
    4. GHERA, Thierry, (2012). Le décretn° 2012-366 du 15 mars 2012, Entreéquilibreetmodernité, lasécuritéjuridiqueaucœurdelacommunicationélectronique judiciaire, Droit et procédures, N° 5 / 65e année / mai, p. 114-116.
    5. LAMARCHE, Thierry, (2011), Pour une simplification des actes de procédureentreauxiliairedejustice, La Semaine Juridique Edition Générale n° 8, 21 Février 2011, doctr. 225, p. 1-8.
    6. VIATTE, Jean, (1973). La signification des actes d’huissierdejustice, La Gazette du Palais, tome 2, Doctrine, p. 498-502.
مطالعات حقوق خصوصی
دوره 48، شماره 2
تیر 1397
صفحه 321-341

فایل ها

هم رسانی

ارجاع به این مقاله

آمار