بررسی نهاد انتقال حقوق دینی در ایران، انگلیس و اسناد بین‌المللی

نوع مقاله : مقاله پژوهشی

نویسندگان

1 استاد گروه حقوق خصوصی، دانشکدۀ حقوق و علوم سیاسی، واحد علوم و تحقیقات، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران

2 دانشجوی دکتری تخصصی حقوق خصوصی، گروه حقوق خصوصی، دانشکدۀ حقوق و علوم سیاسی، واحد علوم و تحقیقات، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران

3 استادیار گروه حقوق خصوصی، دانشکدۀ حقوق و علوم سیاسی، واحد علوم و تحقیقات، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران

چکیده

تحقق نهاد انتقال حقوق دینی برخلاف نهاد انتقال قرارداد نیازمند کسب رضایت متعهد نبوده و حقوق متعلق به اشخاص خواه به‌صورت ارادی، خواه به‌صورت غیرارادی قابل انتقال به دیگری است، مگر آنکه خلاف آن بنابر دلیل قطعی مانند توافق بر منع انتقال یا شخصی بودن آن مسلم گردد. در اسناد بین‌المللی مورد مطالعه (اصول قراردادهای تجاری بین‌المللی، اصول حقوق قراردادهای اروپا و طرح چارچوب مشترک مرجع) صرفاً انتقال ارادی حقوق شناسایی شده و برخلاف حقوق ایران و انگلیس، انتقال غیرارادی آن تحلیل و بررسی نشده است. همچنین با توجه به تمایز انتقال کلی حقوق از انتقال جزئی آن باید بر این باور بود که در حقوق پولی برخلاف حقوق غیرپولی اصل بر انتقال جزئی آن است و شخص می‌تواند بی‌آنکه کل حقوق خویش را واگذار کند، صرفاً بخشی از آن را به دیگری منتقل کند، حال آنکه در حقوق غیرپولی، اصل بر عدم انتقال جزئی است، مگر آنکه آن حق قابل تجزیه بوده و واگذاری آن سبب افزایش هزینۀ غیرمتعارف متعهد نگردد.

کلیدواژه‌ها

عنوان مقاله [English]

STUDY OF INSTITUTION OF TRANSFER OF INCORPOREAL RIGHTS IN IRAN, ENGLISH AND INTERNATIONAL INSTRUMENTS

نویسندگان [English]

  • Seyed Ezatollah Araghi 1
  • Hossein Jalali 2
  • Mohhamad Reza Pirhadi 3
1 Professor of Private Law; Faculty of Law and Politics, Science & Research Branch, Islamic Azad University, Tehran, Iran
2 PhD Student in Private Law, Department of Private Law; Faculty of Law and Politics, Science & Research Branch, Islamic Azad University,
3 Assistant Professor of Private Law; Faculty of Law and Politics, Science & Research Branch, Islamic Azad University, Tehran, Iran.
چکیده [English]

Realization of institution of transfer of incorporeal rights contrary to the institution of transfer of contract doesn’t require the consent of obligor. The rights belonging to the persons, whether voluntarily or involuntarily, are transferable to the others, unless contrary thereto is proved due to definite proof such as agreement on prohibition of transfer or its personal nature. In the studied international instruments (principles of international commercial contracts, Draft Common Frame of Reference (DCFR), only voluntary transfer of rights has been identified, and contrary to Iranian and British law, its involuntary transfer has not been analyzed and investigated. Moreover, given the differentiation of total transfer of rights from its partial transfer, in the monetary rights contrary to the nonmonetary rights, the partial transfer is basis and the person, without transferring his total rights, may transfer only a part of that to other parties. Whilst in nonmonetary rights, lack of partial transfer is applied as basis, unless the right is divisible and its transfer not results in unconventional increase of obligor’s obligation.

کلیدواژه‌ها [English]

  • Transferor
  • Transferee
  • Total assignment
  • Partial assignment

مراجع

الف) فارسی
1. اخلاقی، بهروز؛ امام، فرهاد (1393). اصول قراردادهای تجاری بین‌المللی، تهران: مؤسسۀ مطالعات و پژوهش‌های حقوقی شهر دانش.
2. امامی، سید حسن (1372). حقوق مدنی، دورۀ شش‌جلدی، تهران: کتابفروشی اسلامیه.
3. جعفری لنگرودی (۱۳۷٨). مبسوط در ترمینولوژی حقوق، دورۀ پنج جلدی، تهران: گنج دانش.
4. شعاریان، ابراهیم (۱۳۹۴). انتقال قرارداد (نظریۀ عمومی - عقود معین)، تهران: مؤسسۀ مطالعات و پژوهش‌های حقوقی شهر دانش.
5. شعاریان، ابراهیم؛ ترابی، ابراهیم (۱۳۹۱). اصول حقوق قراردادهای اروپا و حقوق ایران، تبریز: فروزش.
6. _________ (۱۳۹۳). حقوق تعهدات (مطالعۀ تطبیقی طرح اصلاحی حقوق تعهدات فرانسه با حقوق ایران و اسناد بین‌المللی)، تهران: مؤسسۀ مطالعات و پژوهش‌های حقوقی شهر دانش.
7. عمید، حسن (1369). فرهنگ فارسی عمید، ج 2و1، تهران: امیرکبیر.
8.. کاتبی، حسینقلی (1352). حقوق مدنی – عقود و تعهدات و الزامات، تهران: مدرسۀ عالی بازرگانی.
9. کاتوزیان، ناصر (1370). دورۀ مقدماتی حقوق مدنی، تهران: شرکت انتشار.
10. _________ (1376). قواعد عمومی قراردادها، ج 3، تهران: شرکت انتشار.
11._________ (1381). مقدمۀ علم حقوق، تهران: شرکت انتشار.
12._________ (1393). نظریۀ عمومی تعهدات، تهران: میزان.
13. محقق داماد، سید مصطفی؛ قنواتی، جلیلی؛ وحدتی شبیری، حسن؛ عبدی‌پور، ابراهیم (1390). حقوق قراردادها در فقه امامیه، ج 1، تهران: سمت.
14. مشایخی، همایون (1349). مبانی و اصول حقوقی بیمه، تهران: مؤسسۀ عالی حسابداری.
15. معین، محمد (1378). فرهنگ فارسی معین، ج 2و1، تهران: امیرکبیر.
ب) عربی
16.آخوند خراسانی، محمدکاظم (1367). حاشیۀ المکاسب، تهران: وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی.
17. خویی، ابوالقاسم (1420ق). مصباح الفقاهه، ج 2، قم: الفقاهه.
18. سنهوری، عبدالرزاق احمد (1986م). الوسیط فی شرح القانون المدنی الجدید، بیروت: دار احیاء التراث العربی.
19. طباطبایی یزدی، سید محمدکاظم (1420ق). عروه‌الوثقی، ج 13، قم: مؤسسۀ اسلامی.
20. _________ (1378). حاشیه مکاسب، جلد 1، تهران: مؤسسۀ تحقیقات و نشر معارف اهل‌البیت(ع).
21. عامل زین‌الدین بن علی (شهید ثانی) ( 1410ق). شرح لمعه، ج 4، قم: داوری.
22. مکارم شیرازی، ناصر (1418ق). انوار الفقاهه، ج 1، قم: مدرسۀ امام علی ابن ابیطالب (ع).
23. نائینی، میرزا حسن (1418ق). منیه الطالب، ج 1، قم: نشر اسلامی.
ج) انگلیسی
24. Beatson J, (1988). Anson’s Law of Contract, London: Oxford University Press.
25. Bush, Danny (2006). the Principles of European Contract Law (part III), London: The Hague: Kluwer Law International.
26. Black H.C., ( 1983). Black's Law Dictionary, U.S.A: West pub Co.
27. Cheshire G.C. Fiffot C.H.S & Furmstone M.P., ( 1972). Cheshire and Fiffot's Law of Contract, London: Butterworths,.
28. Chitty (1982). Contracts, London: Sweet & Maxwell.
29. Davies, F.R., (1977). Contract, London: Sweet & Maxwell.
30.Dobson P., (1997). Charlesworth’s Business Law, London: Sweet & Maxwell.
31. James John. S., (1971). Stroud's Judicial Dictionary, London: Sweet & Maxwell.
32. Lando. Ole, Clive. Eric, Prum. Andre & Zimmermann. Reinhard (2003). The Principles of European Contract Law, Part III, London: Kluwer Law International.
33. Pollock F. & Maitlabd F.W., (1959). The History of English Law, Washington: Lawyers Literary Club.
34. Treitel, G.H., (1989). An outline of the law of Contract, London: Butterworths.
35. Treitel, G.H., (2003). Law of contract, London: Sweet & Maxwell.
36. Von Bar. Christian, Clive. Eric (2009). Model Rules of European Private Law, Munich: Sellier.
37. Von Bar, Christian, Clive ,Eric & Schulte. Nolke (2004). Principles, Definitions and Model Rules of European Contract Law,Munich: Sellier.
 
مطالعات حقوق خصوصی
دوره 48، شماره 4
دی 1397
صفحه 683-701

فایل ها

هم رسانی

ارجاع به این مقاله

آمار