بحران در هدف حقوق مدرن تأملی در مفهوم «پیشرفت» و نسبت آن با حقوق مدرن

نوع مقاله : مقاله پژوهشی

نویسنده

دانشیار گروه حقوق دانشکدۀ علوم اداری و اقتصاد دانشگاه اصفهان

چکیده

بی‌تردید گفتمان مدرنیته با رواقی‌گری سازگاری ندارد و بر اندیشة «پیشرفت» مبتنی است. با این حال، در مورد مفهوم «پیشرفت»، طبیعت دوری یا خطی آن و چگونگی انطباق آن با مدرنیتة حقوقی، اتفاق نظر وجود ندارد؛ واقعیت این است که پانژوریسم قانونی که کثرت متون قانونی نشانة آن و پانژوریسم قضایی که تفسیر چون ارادة معنا نماد آن است، عامل بحران حقوق مدرن تلقی شده، در تقابل با «پیشرفت» به‌عنوان هدف آن مطرح می‌شوند. با این حال، اخذ این نتیجه، بدون تنقیح مفهوم و طبیعت «پیشرفت» و همین‌طور تبیین ذات و ماهیت حقوق مدرن امکان‌پذیر نیست؛ زیرا ابهام در گفتمان مدرنیتة حقوقی، ابهام در مفهوم «پیشرفت» و طبیعت آن را در پی دارد. این پژوهش، تلاش می‌کند تا در چارچوب دوگانگی ساحت شناخت و ساحت هنجار در گفتمان مدرنیته، مفهومی روشن از «پیشرفت» ارائه دهد و نسبت آن را با حقوق مدرن تحلیل کند.

کلیدواژه‌ها


عنوان مقاله [English]

CRISIS IN THE AIM OF MODERN LAW, THINKING ABOUT THE CONCEPT OF "PROGRESS" AND ITS RELATION TO MODERN LAW

نویسنده [English]

  • Mahdi shahabi
Associate professor of administrative law, Faculty of Administrative Sciences and Economics, University of Isfahan, Isfahan, Iran
چکیده [English]

There is no doubt that the paradigm of modernity is based on the idea of progress and not compatible with stoicism. However, there is no unanimity on the notion of progress, on its linear nature or its cyclic behavior. The plurality of legal contexts is sign of legal panjurism and the interpretation as the will of meaning is sign of judgmental panjurism. This is a crisis factor in the aim of legal modernity. The explanation of this content is not possible without explaining the nature and meaning of the notion of progress and the nature of modern law; because this is ambiguous in the concept of "progress" and its nature in the discourse of modern law. This research is based on duality of the fields of cognition and norm in the discourse of modernity to present a clear sign of progress and its relationship with modern law.  

کلیدواژه‌ها [English]

  • progress
  • Modern Law
  • legal panjurism
  • metaphysic
  • Reality
الف) فارسی
1. شهابی، مهدی (1397). فلسفة حقوق، مبانی نظری تحول نظام حقوقی، از حقوق سنتی تا حقوق مدرن، چ اول، تهران: پژوهشگاه فرهنگ و اندیشة اسلامی.
2. شهابی، مهدی (1390). «تعامل عقلانیت ماهوی و شکلی در نظام حقوق مدنی ایران و فرانسه، تأملی در مبانی نظری شکل‌گیری قانون مدنی»، فصلنامۀ مطالعات حقوقی، بهار و تابستان، ش 4، ص 156-123.
3. راسخ، محمد (1386). «مدرنیته و حقوق دینی»، نامۀ مفید، مسلسل ۶۴، ش ۲، ص 26ـ3.
4. طالبی، محمدحسین (1390). قانون طبیعی، چ اول، قم: انتشارات دبیرخانۀ مجلس خبرگان رهبری.
 
ب) خارجی
5. Balladur, Edouard (1997). Caractère de la France, édition Plon.
6. Belley, Jean-Guy (1996). Introduction: une métaphore chimique pour le droit, du droit solide au droit solube, In. Le droit Solube, contributions québécoises à l’étude de l’internormativité, Paris: LGDJ, pp. 7-17.
7. Belliard, Edwige (2005).“Responsabilité et socialisation du risque”, In. La semaine juridique, Administrations et Collectivités territoriales, n 12, pp. 540-546.
8. Bentham, Jeremy (1988). Principes de législation et d’économie politique ; 1e édition, Paris : Guillaumin.
9. Bernheim, Emmanuelle (2011). “Le ‘pluralisme normatif”: un nouveau paradigme pour appréhender les mutations sociales et juridiques? ”, Revue interdisciplinaire d’études juridiques, vol. 67, no. 2, pp. 1-41.
10. Böckenförde, Ernst.Wolfgang (2000). Le droit, l’Etat et la constitution démocratique, traduit en français par Olivier Jouanjan, Paris, Édition L.G.D.J. et Bruylant (Bruxelles), 1e édition.
11. Brimo, Albert (1978). Les grands courants de la philosophie du droit et de l’Etat, nouvelle édition refondue, Paris: édition A. Pedone..
12. Burge, Alfons (2000) . “Le code civil et son évolution vers un droit imprégné d’individualisme libéral”, In. RTD. Civ., pp. 1-19.
13. Carbonnier, Jean (1998). Flexible droit : pour une sociologie du droit sans rigueur, 9e édition., Paris, LGDJ.
14. Charmont, Joseph (1903). “La socialisation du droit (leçon d’introduction d’un cours de droit civil)”, In. Revue de Métaphysique et de Morale, Paris, 11e année, pp. 380-405
15. Coutu, Michel (1997). Juridicité et normativité dans la théorie sociojuridique de R. A. Macdonald, Revue générale de droit, Vol. 28, n° 3, pp. 337-347.
16. De Tocqueville, Alexis (1986) . De la démocratie en Amérique, T. II, 2e édition, Paris:Gallimard.
17. Delmas Marty, Mireille (1986). Le flou du droit, Paris: Puf, 1e édition
18. Domenach, Jean Marie (1986). Approches de la modernité, édition Ellipses Marketing.
19. Duguit, Léon (1922). Le droit social, le droit individuel et la transformation de l’Etat, Paris: Édition Félix Alcan, 3e édition.
20. Duguit, Léon (2000). Leçons de droit public général, Paris : La Mémoire Du Duguit.
21. Dworkin, Ronald (1995). Prendre les droits au sérieux, Paris : 1e édition, Puf.
22. Grotius ; Droit de la guerre et de la paix ; Paris : Puf, (coll. “ Léviathan), 1999.
23. Habermas, Jürgen (2003). L’espace public, Archéologie de la publicité comme dimension constitutive de la société bourgeoise, Traduit en français par Marc B. de Launay, Paris: Éditions Payot, 6e édition.
24. Kelsen, Hans (1999). Théorie pure du droit, Traduit par Charles Eisenmann, Paris: Bruylant, L.G.D.J., 1e édition.
25. Le Fur, Louis (1931). “ Droit individuel et droit social, coordination, subordination ou intégration, In. Archives de philosophie du droit et de sociologie juridique, Paris : Recueil Sirey, n° 3-4, 1931, pp. 279-309.
26. Le Roy, Etienne, :“Autonomie du droit, Hétéronomie de la juridicité ”, In. Rodolfo Sacco (ed), Le nuove ambizioni del sapere del giurista : anthropologica giuridica e traducttologia giuridica, Rome, Academia Nazionale dei Lincei, Attidei convegni Lincei 253, pp. 99-133
27. Lemennicier, Bertrand (1988). Le marché du mariage et de la famille, Puf, coll. “Libre échange”.
28. Malaurie, (Philippe) et Aynès, (Laurent), Gautier, (Pierre-Yves) (2003). Les contrats spéciaux, édition Defrénois.
29. Oppetit, Bruno (1986). L’hypothèse du déclin du droit, In. Droits, 1986, n° 4, pp. 9-17
30. Oppetit, Bruno (1998) . Droit et Modernité ; 1e édition, Paris : Puf.
31. Oppetit, Bruno (2004). Philosophie du droit; Réimpression de la 1e édition (1999), Paris: Dalloz.
32. Portalis, Jean-Etienne-Marie (2007). De l’usage et de l’abus de l’esprit philosophique durant le XVIIIe siècle ; préface de Joel-Benoît d’Onorio, T. II., reprint de la 3e édition chez Moutardier en 1834, Paris : Dalloz.
33. Pound, Roscoe (1962). An introduction to the philosophy of law, Yale univ. press, New Haven,3 edition.
34. Radbruch, Gustav (1931). “Du droit individualiste au droit social”, In. Archives de Philosophie du droit et de Sociologie juridique, Paris: Recueil Sirey, pp. 387-398.
35. Rawls, John, (1985). “Justice as fairness: Political not metaphysical”, In. Philosophy and public Affairs, Vol. 14, n° 3, pp. 223-251.
36. Ripert, Georges (1998). Le déclin du droit, Études sur la législation contemporaine, Paris : L.G.D.J., Réimpression de l’édition (1949).
37. Rosanvallon, Pierre. L’Etat en France de 1789 à nos jours. Paris: Éditions du Seuil. 2e édition. 1990.
38. Savatier, René (1950). Du droit civil au droit public à travers les personnes, les biens et la responsabilité civile, Paris: L.G.D.J., 2e édition.
39. Savigny, Friedrich Carl Von (2006). De la vocation de notre temps pour la législation et lascience du droit ; Traduction et notes : A. Dufour, puf.
40. Tunc, André (1977). “Le droit en miettes”; In. La responsabilité, Archives de philosophie du droit, Paris: Édition Sirey, n° 22. 1977, pp. 31-35.