اصول ترجمۀ متون حقوقی

نوع مقاله : مقاله پژوهشی

نویسندگان

1 استادیار دانشکدۀ حقوق و علوم سیاسی (مؤسسۀ حقوق تطبیقی) دانشگاه تهران

2 دانشجوی کارشناسی‌ارشد حقوق خصوصی و اسلامی دانشکدۀ حقوق و علوم سیاسی دانشگاه تهران

چکیده

استفاده از متون حقوقی سایر کشورها برای پیشرفت حقوق ما امری حیاتی است و در این زمینه ترجمۀ آنها اهمیت پیدا می‌کند. ترجمه‌ای درست و علمی، باید مبانی این کار رعایت شده و اصول مربوط به‌کار گرفته شوند. این اصول به دو دسته اصول عمومی و اصول اختصاصی تقسیم می‌شود. ترجمه‌ای را که در آن تمامی این اصول رعایت شده باشد، می‌توان ترجمۀ «معنامحور» خواند که نوعی ترجمۀ ایده‌آل است. مترجم حقوقی علاوه‌بر دانش زبانی کافی و تسلط بر هر دو زبان مبدأ و مقصد، باید دانش حقوقی کافی نیز داشته باشد تا بتواند واژه‌های تخصصی را در زمینۀ خود و با رعایت این اصول ترجمه کند.

کلیدواژه‌ها


عنوان مقاله [English]

PRINCIPLES OF TRANSLATION OF LEGAL TEXTS

نویسندگان [English]

  • Morteza Adel 1
  • Hessam Rahimi 2
1 Assistant Professor at Faculty of Law & Political Science (Institute of Comparative Law) University of Tehran (corresponding author)
2 Master in Private Law in Faculty of Law & Political Sciences of University of Tehran
چکیده [English]

Applying legal texts of other countries in order to develop our law is vital and, as a result, translation of such texts is important. A correct and scientific translation must be done in accordance with some rules and principles. These principles are divided into two categories: General Principles and Particular Principles. Translation based on these principles is a (meaning-based) translation, i.e., a kind of ideal translation. A law professional translator should not only have sufficient lingual knowledge in both source and target languages, but also have sufficient mastery of legal knowledge in order to translate general and technical words based on their context and the author’s intended meaning based on such principles.

کلیدواژه‌ها [English]

  • Context
  • General and Particular Principles of Translation
  • Lingual Knowledge
  • Meaning-Based Translation
  • Source and Target Language
الف) فارسی
1. آذروش، محمد (1395). اصول و روش‌های ترجمه، قابل‌دسترس در: http://ketabesabz.com/book/20957، تاریخ آخرین مراجعه به سایت: 21/8/1395.
2. اسپینوزا، باروخ بندیکت (1388). اخلاق، ترجمۀ محسن جهانگیری، چ سوم، تهران: مرکز نشر دانشگاهی.
3. الماسی، نجادعلی (1393). حقوق بین‌الملل خصوصی، چ چهاردهم، تهران: میزان.
- جعفری تبار، حسن (1395). فلسفۀ حقوق (جزوۀ درسی)، مقطع کارشناسی‌ارشد حقوق خصوصی، دانشکدۀ حقوق و علوم سیاسی دانشگاه تهران.
 
4. رشیدی، غلامرضا (1391). ترجمه و مترجم، چ دهم، مشهد: انتشارات آستان قدس رضوی (به نشر).
5. رمضانی، محمود (1390). ترجمۀ تحت‌اللفظی و روان GCSE LAW، چ اول، تهران: آرا سبز.
6. صفارزاده، طاهره (1389). اصول و مبانی ترجمه، چ دهم، تهران: پارس کتاب.
7. صفایی، سید حسین (1381). درآمدی بر حقوق تطبیقی و دو نظام بزرگ حقوقی معاصر، چ چهارم، تهران: میزان. 
8. عادل، مرتضی (1389). «قواعد انصاف در نظام کامان لا»، فصلنامۀ حقوق مجلۀ دانشکدۀ حقوق و علوم سیاسی دانشگاه تهران.
 
9. فرحزاد، فرزانه (1382). ترجمۀ پیشرفته (1)، چ پنجم، تهران: دانشگاه پیام‌نور.
10. کاتوزیان، ناصر (1378). مقدمۀ علم حقوق و مطالعه در نظام حقوقی ایران، چ بیست‌وپنجم، تهران: شرکت سهامی انتشار.
11. کرزون، ال.بی، ریچاردز، پی.اچ (1392). فرهنگ حقوق، ترجمۀ قدیر گلکاریان و سایرین، چ دوم، تهران: دانشیار.
12. لارسن، میلدرد ال (1387). ترجمه براساس معنا، ترجمۀ علی رحیمی، چ اول، تهران: جنگل.
13. لطفی‌پور ساعدی، کاظم (1388). اصول و روش ترجمه، چ هشتم، تهران: دانشگاه پیام نور.
14. محمدی، ابوالحسن (1391). مبانی استنباط حقوق اسلامی (اصول فقه)، چ چهل‌وششم، تهران: دانشگاه تهران.
15. ملانظر، حسین (1389). اصول و روش ترجمه، چ دوازدهم، تهران: سمت.
 
ب) انگلیسی
16. Hildegund, Bühler (1979). “Suprasentential Semantics and Translation”, Translator's Journal, No. 4, Vol. 24.
20. Larson, L., Mildred (1998). Meaning-Based Translation, 2nd Edition, New York: University Press of America.
21. Sarcevic, Susan, (2016). “Legal Translation and Translation Theory: A Receiver-Oriented Approach”, available at: www.tradulex.com/Actes2000/sarcevic.pdf, last visited: 14/11/2016.
22. Robinson, Douglas (2003). Becoming A translator, 2nd Edition, London: Routledge.
23. Taleghany, M.A.R, (1995). The Civil Code of Iran, New York: William S. & co. Inc..